Tasavvuf da dünya, kainat, aleminde,”Allah” tan başka her şey demektir .
Allah’tan başka bütün varlık için kullanılır.
Arapça kökenli Osmanlıca kelimedir.
Masiva genel olarak tasavvufta görünen alemden oluşur ve maddedir.
Masiva, batın( bir şeyin içi, ortası, bilinmeyen yüzü, içyüzü) aleminde ise soyuttur, ruhlar alemidir.
Örnekler:
Akla hayâle gelen, düşünülen, görülen her şey mâsivâdır. (İmâm-ı Rabbânî).
Allahü Teâlâ’yı tanıyan, mâsivâdan yüz çevirir. (Ca’fer-i Sâdık)
Yunus Emre
Masivadan masivaya yolcu olan insan
Dağlardan Dağlara koşan ceylan
Masivada onu yolcu eden
Masivada onu bekliyor
İnna Lillah ve İnna İleyhi Raciun
Haktan geldik hakka yolcuyuz
(fakir)
