Ahiret: Ölümle başlayan,dünya hayatından farklı ve sonsuz olan hayat, öbür dünya, öteki dünya.
Amel: Bir kimsenin dinin buyruklarını yerine getirmek için yaptığı şey, iş,eylem, ibadet tarzı.
Bedevi: Çölde, çadırda bir yaşayan göçebe.
Din: Akıl sahibi insanların kendi bilinçli seçimleriyle tercih ettikleri; onları İyi, güzel ve doğru olan şeyleri yönlendiren ilahi hüküm ve öğütler bütünü.
Ensar:Medine’ye hicret eden Sevgili Peygamberimizi Selam ve Arkadaşları Medine’ye kabul eden ve onlara her türlü yardımı yapan Medineli Müslümanlar.
Farz-ı kifaye: Müslümanların tek tek değil topluca sorumlu oldukları, ama işlerinden bir veya birkaç kişinin yapması ile diğerleri üzerinden oy ibadetle ilgili sorumluluğun kalktığı yükümlülüktür.
Fecr:Güneşin doğmasından önce beliren tan yeri ağarması ,şafak sökmesi, gün ağırması
Hanif:Hz İbrahim’in tebliğ ettiği hak din üzeri olan olan ve Allah’ın birliğini kabul edem müminleri denir Hz Muhammed’in yaşadığı Hicaz bölgesinde az da olsa hanifler vardır haram: dinimizin yapılmasını ya da yeni içilmesini kesin bir şekilde yasaklamış olduğu şeyler.
Haşir:iİnsanların hesap vermek üzere allah’ın huzuruna toplanması.
Helal: Dinimizce yapılması ya da yenilip içilmesi serbest bırakılmış şeyler.
Hutbe: Cuma ve bayram namazlarında minberde okunan dua ve verilen öğüt.
İlah: Kendisini tapılan , ibadet edilen varlık,mabud.
İnfak; Allah’ın hoşnutluğunu kazanmak amacıyla kişinin kendi servetinden harcamada bulunması.
Inkarcı:Peygambere ve onun Allah’tan getirdiği buyrukları kabul etmeyen kişi.
İslam: Barış ve esenlik, selamet, bağlanma, ,boyun, eğme ,teslim olma ,selam verme, hayır ve iyilik dileme.
İtikaf: insanların ayrı bir Gülten ha bir yere çekilerek yapılan bir ibadet.
Kamet: Farz namazlardan önce namazın başladığını bildiren bir gün ezanı benzeyen sözlerdir. Ezandan farklı ihayye Ale’l-felahi cümlesinden sonra ikid kameti’s-salahi cümlesinin eklenmesidir.
Kayser: Bizans hükümdarlarına verilen isim.
Kelime: Söz, sözcük.
Kisra: Sasani hükümdarlarına verilen isim.
Mabed:İbadet edilen yer tapınak.
Mahşer: İnsanların dünya hayatında yaptıklarının hesabını verecekleri yargılama yeri.
Mesh: Bir şeyi elle sıvazlama anlamına gelen bu kelime abdest alırken ıslak eli başa,enseye; teyemmüm alırken de toprağa vurulan eli,kol ve yüze sürme ifade eder.
Minber: Camilerde hatibin çıkıp hutbe okuduğu merdivenli, yüksekçe yer.
Mizan:Mahşer günü herkesin amellerinin tartılacağı adalet terazisi.
Muhacir:Müşriklerin dayanılmaz baskı ve işkencelerine dolayı yurtlarından ayrılıp göç etmek zorunda kalan Mekkeli müslümanlara verilen ad.
Mukavkıs: Mısır hükümdarlarına verilen isim.
Mümin:Allah’a Bir gün Hz Muhammed’e ve onun bildirdiği her şeye kalıptan inanıp boyun eğen kişiyi, inançlı, imanlı.
Münafık: Aslında inanmadığı halde inandığını söyleyerek Mümin görünen kimse.
Müşrik: Allah’ın eşi, ortağı ya da eşi, benzeri bulunduğuna inanan kimse.
Nafile: Farz ve vacip olmayan,yapıldığında mükafat verilen, edildiğini ceza gerektirmeyen, kişinin kendi isteği ile yaptığı amellerdir.
Nafile ibadet: yapıldığında mükafat verilen bir gün fakat terk edildiğini ceza gerektirmeyen ibadetler.
Necaset: Yenmesi helal olmayan hayvanların eti ve bazı maddi kirler.
Necaşi: Habeşistan hükümdarlarına verilen isim.
Putperest: İbadet maksadıyla Allah’tan başka birine veya bir şeye saygı sunup tapınan, putları Allah’a eş, ortak veya benzer kabul eden kimse.
Rekat :Namazın ,Kıyam,, Rüku ve iki Secdeden oluşan kısımlarının her biri .
Resul:Insanlara Allah’ın mesajlarını ulaştıran onları dine çağıran kimse. Türkçe’de elçi, peygamber,yalvaç kelimeleri de eş anlamlısı olarak kullanılır.
Sadaka: Allah’ın rızasını kazanmak niyetiyle karşılıksız olarak yardım etmeye , iyilik Birgül ihsanda bulunmak.
Sahabi: Hz Peygamberin devrini yetişmiş,Müslüman olarak Hz Peygamberi görmüş, onun sohbetinde bulunmuş ve Müslüman olarak ölmüş kimse.
Sur:İsrafil tarafından üflenecek boru.Hz Peygamber, üflenen bir boru olduğunu bildirmiştir. Acak nasıl bir şey olduğu insanlar tarafından bilinemez
Taharet:Temizlik,necaset ve hadesten temizlenmektir.
Tavaf:Kabe’yi sola alıp Hacerül Esved ‘in hizasından başlıyarak yedi defa Kabe etrafında dönmek.
Tefekküre dalmak: Derin derin düşünmek, düşünceye dalmak.
Vaha:Çöllük bölgelerde yüzeye çıkan yer altı sularının imkan verdiği tarım veya yerleşim Bölgesi.
Vahiy: Allah’ın peygamberlerine mesajlarını bildirmesi.
Zeval vakti: Güneşin tepe noktasını geçme zamanı. Zeval vaktine kadar her şeyin gölgesi batıya doğru düşerken bu vakitten sonra gölge doğuya doğru düşmeye başlar.
